Garden Route!

Alweer een nieuw reisverslag uit het zonnige Zuid Afrika. Het vorige reisverslag had lang op zich laten wachten. Dit kwam omdat Maud en mijn ouders vakantie kwamen vieren in Kaapstad. Hierdoor was het ook een erg lang reisverslag geworden. Ik zal jullie blij maken of juist teleurstellen. Voor dit reisverslag zullen jullie ook de tijd moeten nemen.

De afgelopen twee weken in Nederland stonden in het teken van kerstinkopen doen, Kerst vieren met vrienden en het vieren van oud & nieuw. Gelukkig voor mij kon ik dit jaar deze tradities overslaan. Terwijl de meeste mensen al weken uitkijken naar Kerstmis en Nieuwjaar, sla ik dit liever over. Mijn twee weken waren ook zeker niet verkeerd. Deze stonden in het teken van de Garden Route en Route 62 in Zuid Afrika.

De Garden Route is een lange kustroute van Mossel Bay naar Storms River Mouth over een afstand van 200 kilometer op de N2. Tijdens deze route rijdt je in een bosrijke omgeving met vele rivieren en heb je mooie vergezichten. De Bekendste en meest bezochte plaatsen op de Garden Route zijn Mossel Bay, Knysna en Plettenberg Bay.

Route 62 is de route van Port Elisabeth terug naar Kaapstad door de binnenlanden met hoge bergen en super grote weilanden waar koeien en struisvogels grazen en wachten totdat ze via de braai op het bord van de toerist belanden. Trekpleisters op de Route 62 zijn Oudtshoorn en Addo Elephant Park.

Gedurende deze 14-daagse trip hadden we adembenemende landschappen gezien, oog in oog gestaan met Zuid Afrikaans grootste dieren en werden de grenzen verlegd wat je wel of juist niet durfde. Ik had al maanden uitgekeken naar de Garden Route. Dit is een roadtrip die je zeker gedaan moet hebben als je in Zuid Afrika bent. Hoogtepunten zijn o.a. het rijden op een struisvogel, het aaien van cheeta's en leeuwen puppy's, een game drive in Addo Elephant Park, wandelen met- en zitten op een olifant, springen van de hoogste bunjee ter wereld, wildwater activiteiten in Knysna en Tsitsikamma Storms River en skydiven vanuit een vliegtuig op 12.000 feet hoogte in Plettenberg Bay, waarna je landt op het strand.

Zaterdag 22 december, 10.05: Hannes van Wyck en Franziska Ostermeier kwamen mij in de morgen ophalen in Scott Street met zijn 4x4 jeep en trailer. Snel mijn sporttas, Eastpaktas en twee plastic tassen in de kofferbak gegooid om vervolgens Sophie von Reusch en Julia Kohl op te halen in St. Quintins Road. Eenmaal hier aangekomen bleek al snel dat ik bij lange na de meeste spullen had meegenomen voor de trip. Het leek wel of de drie Duitse studenten spullen en tassen hadden meegenomen voor enkele maanden. Gelukkig had Hannes hier al rekening mee gehouden. Een trailer werd uit de schuur gehaald en achter de jeep gehangen.

Nadat we rond tien uur vertrokken, kwamen we drie uur later op de eerste bestemming op de Garden Route aan: Cape Agulhas. Deze plaats staat vooral bekend om de grote vuurtoren en het meest zuidelijke punt van het Zuidelijk Halfrond. De vuurtoren hoort bij twintig grootste vuurtorens ter wereld. Deze vuurtoren hadden we natuurlijk beklommen en gekeken naar het prachtige uitzicht. De eerste nacht hadden we geslapen in het meest zuidelijke backpackers accommodatie ter wereld. Nadat we heerlijk hadden gegeten in de accommodatie, namen we nog een sprong in het zwembad met bier. Hier had ik heerlijk geslapen in een stapelbed. Ik lag onder, want als ik aan vroeger terug denk, heb ik geen goede herinneringen aan het slapen in een stapelbed boven. Op jeugdkamp met GSV'28 ben ik ooit eens uit een stapelbed gevallen van boven toen ik aan het slapen was. Ik sliep net zoals nu nog steeds heel erg diep, waarna ik pas de volgende ochtend merkte dat ik uit bed was gevallen.

De volgende ochtend waren we vroeg opgestaan om lekker te ontbijten. Weer alles ingeladen in de jeep en trailer, want onze volgende stop stond gepland in "De Hoop Nature Reserve". Hier hadden we bavianen, bontebokken, struisvogels en Kudu's gezien. Dit reservaat was ook onze tweede uitvalsbasis. Terwijl de meiden zich gingen douchen, hadden Hannes en ik twee tenten opgezet, luchtbedden opgepompt en de braai aangemaakt. Als avondeten stond rijst, brood met kruidenboter en vlees van op de braai op het menu met stukjes maïs. Hierna nog de avond afgesloten rondom een zelfgemaakt kampvuur. Terwijl de rest in tenten sliep, was ik de gelukkige en mocht de nacht doorbrengen boven op het dak van de 4x4 jeep. Dit kan ik omschrijven als Ge-wel-dig. Terwijl ik nog aan het staren was naar de hemel, vielen mijn ogen heel langzaam dicht. Gedurende de nacht begon het een beetje te regenen waarna Hannes snel zijn tent kwam uitgerend. Ik moest in de auto slapen omdat anders alles nat zou worden. Een uur later was ik nog steeds klaarwakker in de auto en had ik last van rugpijn. Ik klom uit de jeep en ging weer bovenop het dak van de jeep verder slapen. Binnen enkele minuten viel ik heerlijk in slaap. Helaas had Hannes het luchtbed al leeg gelaten. Ondanks dat ik in een slaapzak zonder luchtbed sliep, had ik hier heerlijk geslapen boven op de 4x4 jeep.

De volgende ochtend hadden we als ontbijt geroosterd brood, boereworst met spek en ei gegeten. Hierna snel onze kampeerplaats schoongemaakt en opgeruimd om vervolgens de Garden Route te vervolgen naar Witsand. Dit was een rit van anderhalf uur. Eenmaal aangekomen in Witsand, waren we naar de plaatselijke "Spar" gegaan en hadden de supermarkt zowat leeg gekocht. 170 euro armer en tien plastic zakken met voedsel en drank rijker in de 4x4 jeep. Struisvogel, springbokvlees en houtskool waren de producten die zeker nodig zijn voor het maken van een perfecte braai. Nadat we alles hadden ingeladen, kwamen we aan op de plaats van bestemming. Tot onze schrik was er iets met de boeking verkeerd gegaan, waardoor we in deze oude boerderij niet konden overnachten. Toen maar snel verder zoeken in Witsand. Makkelijker gezegd dan gedaan. Iedereen had natuurlijk vrij tussen Kerstmis en Nieuwjaar en het was de perfecte periode om de Garden Route te doen. De camping stond dus ook overvol. Helaas niet wederom slapen op het dak van de 4x4 jeep. Gelukkig vonden we alsnog een lodge waar we konden overnachten. En wat voor iets. Een super mooi appartement met twee verdiepingen en uitzicht op de "Breede rivier", en dat allemaal voor slechts 25 euro per persoon per nacht. Beter konden we kerstavond niet vieren in Zuid Afrika. De houtblokken werden tactisch neergelegd in de kachel voor een lekker warm vuurtje, de tafel werd gedekt en de Kerstmismutsen werden uit de kast gehaald. De vis was klaar, de wijn en bier werden ingeschonken waarna er geproost kon worden. Nadat we ons buikje vol hadden gegeten was het al laat en zijn we snel het bed ingedoken. Kerstavond was voorbij terwijl het hier in Zuid Afrika een doodnormale dag leek. Dit kwam zeker door de zon en zonder familie met cadeaus komen.

De volgende ochtend moesten we al vroeg het mooie appartement verlaten. Alles weer ingeladen in de jeep en trailer. Onze volgende bestemming was Oudtshoorn, een rit van vier uur. Op weg richting dit dorp kwamen we er al snel achter dat we in de goede richting reden. Overal zag je weilanden met tientallen en soms honderdtallen struisvogels. Oudtshoorn wordt ook wel "struisvogeldorp" genoemd. Eenmaal aangekomen bij "Swartberg lodge" in de middag, snel onze rugzakken uit de trailer en jeep gehaald waarna we een verfrissende duik namen in het zwembad. Hier hadden we nog lekker van het zonnetje genoten waarna we ons gingen opmaken voor het avondeten op Eerste Kerstdag. Op het menu stond, hoe kan het ook anders, struisvogel met salade en couscous. Het struisvogelvlees smaakte echt verrukkelijk van de braai. Wederom werden de kerstmutsen opgezet tijdens het avondeten. Wat een verschil in levensstijlen van mensen in Zuid Afrika. Wij aten duur struisvogelvlees, terwijl andere mensen in Zuid Afrika geen Kerstmis konden vieren omdat ze geen geld hiervoor hadden en moesten rondkomen van tien euro per dag. Een ander groot verschil tussen Kerstmis in Zuid Afrika en Nederland is de temperatuur. Terwijl iedereen in Nederland hoopt op een witte kerst met sneeuw, is het heel normaal dat het kwik een temperatuur bereikt van 30 graden in Zuid Afrika. Het was heel raar om Kerstmis te vieren in Zuid Afrika, maar ook heel leuk. Ik kan zeggen dat ik Kerstmis met dertig graden, op een wit strand, met een kerstmuts op mijn hoofd niet vervelend vindt.

De woensdag stond helemaal volgepland met activiteiten in Oudtshoorn. Om half zeven ging de wekker. Douchen en een snel ontbijtje werd gemaakt, spek met ei en geroosterd brood. Als eerste waren we naar "Ostrich Show Farm" gereden. Hier kregen we een rondleiding over de struisvogelboerderij. De gids vertelde ons vele nieuwsfeiten over de struisvogel. Ik was een van de weinige waaghalzen die struisvogel Betsy eten wilde geven uit mijn hand. Erg spannend, want opeens prikt er een grote snavel vol in mijn hand. Toen was het moment aangebroken waar ik al maanden naar uit gekeken had: Struisvogel rijden. Ik mocht een overall aantrekken en plaats nemen op de rug van de struisvogel. Wat een beest is dit. Poten waar je niet onder terecht wilt komen. Klemmend met mijn benen om de buik, achterover leunend en de vleugels vastpakkend rende de struisvogel als een gek rond. Na tien seconden vloog ik van de struisvogel. Super vet was dit. Alweer een activiteit die ik kon afstrepen van mijn to-do list in Zuid Afrika. "Riding an ostrich": Check!
Hierna heb ik nog van vijf struisvogels een nekmassage gekregen. Ik moest een emmer met voer voor mij houden terwijl de hongerige struisvogels achter mij stonden. Als gieren vlogen ze met hun lange nek op het voer af. Hierna waren we verder gereden naar de Cango Caves. Dit is een tunnelstelsel in een berg waar twintig miljoen jaar geleden water heeft gedruppeld. Hierdoor zijn stalagmieten en stalagtieten ontstaan. Onder leiding van een gids kan je hier een tour ondernemen. De normale of de avonturenroute. Franziska, Hannes en ik namen de avonturenroute, terwijl Julia en Sophie de normale route namen. Gedurende de tour moesten we bukkend, knielend, buik inhoudend, glijdend en liggend de tour beëindigen. Gelukkig ben ik erg smal waardoor ik niet echt moeite had met de avonturenroute. Mensen die zwaarder dan mij zijn kunnen problemen ondervinden bij de avonturenroute. Als laatste stop zijn we gestopt bij Cango Wildlife Ranch. Dit is een soort dierentuin waar verwaarloosde dieren en baby dieren zonder ouders worden opgevangen. Cheeta's, leeuwen, luipaarden, tijgers, krokodillen, vleermuizen, kleine hertjes, schildpadden en andere dieren had ik hier gezien. Een van mijn andere activiteiten die op mijn to-do lijst stond was het aaien van een cheeta en het duiken met krokodillen. Ik ben helemaal gek van katten. Ik verheug me heel erg weer om maxi en mini te zien en te knuffelen als ik weer terug ben in Nederland. Cheeta's vind ik de mooiste katten van alle katachtige. De cheeta moest dus zeker geaaid worden als ik daar de kans voor kreeg. Dit was zeer indrukwekkend. De cheeta lag liggend in het gras toen ik het verblijf binnen kwam. Enkele seconden was ik verwijderd om dit prachtige dier te aaien. Geweldige ervaring om te doen. De cheeta bleef lekker liggen. Het liefst nam ik deze cheeta mee naar huis. Genoeg plaats bij ons thuis. Omdat ik ook erg avontuurlijk ben ingesteld en bijna nergens bang voor ben, wilde ik ook graag crocodile cage diven doen. Dit omdat ik al met haaien gedoken had en dit een once in a life time opportunity is, wilde ik dit ook graag doen. Alleen in mijn zwembroek en zwembril werd ik in het reservaat van de krokodillen gezet. Daar stond ik dan, oog in oog met een van de meest gevaarlijke en oudste dieren op de wereld. De krokodillen werden gevoerd om ze zo kort mogelijk langs de kooi te laten komen. Snel dook ik onder water om de krokodil beter te bekijken. Geweldig om te zien toen de krokodil zijn bek open deed en het voer naar binnen werkte. Op een gegeven moment was een achterpoot twee centimeter verwijderd van de kooi. In een fractie van een seconde dacht ik: "Zou ik het proberen?" Uiteindelijk heb ik het toch maar niet gedaan, wat denk ik een slimme keus is geweest. Alweer twee activiteiten die ik kan afstrepen van mijn to-do list: "Cuddling a cheetah": Check! "Crocodile cage diving": Check!
Hierna kon ik nog als bewijsmateriaal de foto's afhalen. Deze komen zeker op mijn kamer te staan. Na deze dag waar ik super vette activiteiten had gedaan, waren we naar "backpackers paradise" gereden in Oudtshoorn. Hier konden we weer slapen in tenten. Ik mocht wederom op het dak van de jeep slapen, helaas waren verschillende backpackers nogal luidruchtig in de avond bij de bar, waarna ik met slaapzak en luchtmatras in slaap ben gevallen op een grasveld tussen de tenten van andere mensen. Alles mag, alles is mogelijk in Zuid Afrika.

De volgende ochtend ging alweer vroeg de wekker. Een lange rit van vijf uur stond voor de boeg. Van Oudtshoorn naar Addo Elephant Park. De temperatuur liep deze dag op tot 35 graden. Vijf uur zitten in een auto is dan geen pretje. Het zweet liep overal over mijn lijf. Nadat we aangekomen waren in het tentenkamp van Addo Elephant Park, hadden we de tenten opgezet en ervoor gezorgd dat we een braai kregen. Nadat dit gebeurd was, waren we snel in de jeep gesprongen en deden we een sunset safari met Hannes als onze privé ranger. O.a. Zebra's, wrattenzwijnen, slangen en verschillende soorten antilopen hebben we deze avond gezien. Eenmaal terug in het tentenkamp had Hannes heerlijke pasta met kip en mosterd gemaakt. Dit recept ga ik zeker aan mijn moeder geven.

Ook deze dag ging de wekker alweer vroeg, namelijk vijf uur. Half zeven waren de tenten opgeborgen in de trailer, luchtbedden leeg gelaten en waren we fris gedoucht. Tijd om een ochtend safari te doen van twee uur. Hierna reden we terug naar de camping om te eten in het restaurant. Heerlijke struisvogelburger met frieten gegeten. Hierna weer snel in de 4x4 jeep gesprongen om weer op safari te gaan in Addo Elephant Park. Deze dag zagen we bij een pool water wel dertig olifanten met kleintjes. Geweldige dieren om te zien hoe de kleintjes de staart van de moeder vasthouden met de slurf. Verder zagen we gevlekte hyena's, cheeta's, wrattenzwijnen, zebra's, verschillende soorten antilopen, gieren en als klapper op de vuurpijl, twee mannelijke leeuwen op een meter afstand van de weg. Ze waren erg moe en lagen lekker in de schaduw te genieten van het lekkere weer. Op de terugweg naar de camping liep er nog een super grote olifant op de weg en deze blokkeerde alles. Omdat deze olifant de weg niet wilde verlaten, konden we genieten van de kont van de olifant. Niet verkeerd om te wachten voor een super grote olifant op enkele meters afstand. Op safari's heb je altijd mensen die geen tijd hebben. Twee oude mensen met een veertig jarige vrijgezel als zoon in de auto konden niet wachten en wilden per sé langs. Toeterend en bumperklevend, wilden zij langs. Aan zo'n mensen heb ik dus een hekel. Toen we ze verderop hadden ingehaald, trok ik uit het raam mijn broek af. Genieten van de kont van de olifant wilden ze niet, maar genoten van mijn witte billen hadden ze zeker. Moonen op safari. Heerlijk. Check! Geslapen hadden we deze avond buiten Addo Elephant Park in een guesthouse. Hier hadden we gebraaid en waren we op tijd gaan slapen. Er stond namelijk een lange rit voor de boeg de volgende dag

Alweer vroeg opgestaan, sandwiches gemaakt en alle spullen weer in de trailer en 4x4 jeep geplaatst. Nog snel een foto gemaakt voor de eigenaresse van de guesthouse. Ze kon maar niet haar mond houden. Hierna snel ingestapt en vertrokken via de kustroute naar Wilderness. Via Port Elizabeth, Tsitsikamma, Plettenberg Bay en Knysna, kwamen we drie uur later aan in Wilderness. De ouders van Sophie hadden een appartement gehuurd voor de komende drie weken in dit plaatsje. Toen we met haar ouders kennis gemaakt hadden, was het tijd om afscheid te nemen. Hierna zijn we terug naar Knysna gereden. Dit was de plaats waar we bleven overnachten op een campingplaats. Tenten werden opgezet, luchtmatrassen opgeblazen en de braai gestart. Deze avond sliep ik niet op het dak van de jeep maar in een hangmat die ik gespannen had tussen twee bomen. Alweer iets dat ik kan afstrepen. "Slapen in een hangmat": Check! Ook deze nacht regende het. Rond drie uur in de nacht begon het met miezeren. Ik ben natuurlijk niet van suiker en ik wilde de nacht doorbrengen in de hangmat. Daarom besloot ik om te blijven liggen en heel langzaam nat te worden. Na een uur was het miezeren voorbij en dacht ik dat ik wederom lekker kon gaan slapen. Helaas begon het toen hard te regenen. Ik snel uit mijn slaapzak en hangmat gesprongen, Hannes wakker gemaakt en gevraagd voor de autosleutels. Voor de tweede keer die week moest ik de rest van de nacht in de 4x4 jeep doorbrengen, en dit is geen pretje kan ik jullie vertellen. Deze morgen stond ik wederom op met rugpijn.

Vanuit Knysna waren we die morgen doorgereden naar Tsitsikamma. Toen we hier aankwamen, dropten we als eerste de trailer bij onze volgende accommodatie waar we de komende twee nachten zouden overnachten. We konden kiezen uit een houten cottage voor voer personen of een tentplaats. Snel kijkend en wat bleek, er was de volgende twee dagen kans op dertig en vijftig procent regen. Niet lang nagedacht en kregen de sleutels van de cottage. Mooie accommodatie waar we oud & nieuw zouden gaan vieren. Voordat het oudjaar is hadden we de dag ervoor nog activiteiten op de planning staan. Eerst naar de Bloukrans brug gereden en ervoor gezorgd dat ik van de hoogste bunjee ter wereld zou springen op oudejaarsdag. Hierna reden we naar Tsitsikamma en hebben Julia, Franziska en ik ziplining over drie watervallen gedaan. Via dikke kabels die gespannen zijn tussen de watervallen, glijd je van de ene naar de andere waterval. De kortste kabel was veertig meters lang en de langste 200 meter. Als een vogel vloog ik boven de watervallen vlogen we. Super vet was dit. Hierna nog snel de dvd en foto's gekocht waarna we de dag afsloten bij de Big Tree in Tsitsikamma. Dit was een wandeling waar je loopt naar de oudste en grootste boom van dit park. Op tijd gaan slapen want de volgende dag stond er alweer een super vette activiteit op de planning.

En wat voor eentje. DE activiteit waar ik het meest naar uitgekeken had. Bunjee jumpen vanaf de Bloukrans brug op 216 meter hoogte. Half zeven maakte Hannes mij wakker. Ontbijt op bed met eieren, spek en gebakken champignons. De spanning in mijn lijf nam elke seconde toe. Kwart over acht liep ik naar de bunjee jump. Nadat ik R750 betaald had, werd ik in het harnas gehesen. Ik liet natuurlijk niet blijken dat zelfs ik een beetje gespannen was. Ijskoud bleef ik. Hierna begon de lange wandeling naar de plaats waar gesprongen moest worden. Onder de brug liepen we op ijzerdraad en zag je een klein riviertje op 216 meter diepte. De dame voor mij had wel erge hoogtevrees. Ze sliep als een slak over het ijzerdraad met beide handen aan de reling. Ik bleef nog steeds ijskoud en liep rustig over het pad alsof ik het elke dag een sprong als deze maak. Eenmaal aangekomen kregen we instructies hoe te springen en hoe juist niet. Ik mocht als derde deze morgen springen. Hopende dat de instructeurs wakker waren en alles goed vast deden maken. De muziek werd gestart. Keiharde house muziek klonk uit de speakers om je een beetje op je gemak te laten voelen. Het moment was aangebroken. Klittenband werd aan mijn beide voeten geplakt en mijn voeten werden als een gevangene vastgemaakt met touw. Het enige dat ik op dat moment nog kon doen was huppelen. Er werden de laatste handen geschud met de medewerkers die mij vast gemaakt hebben. Ik ben in hun handen wilden ze me vertellen. De spanning nam toe. Huppelend werd ik naar de plaats van springen gebracht met de tenen over de reling. Het aftellen kon beginnen. Nog snel keek ik naar de rivier onder me. Er was geen weg meer terug. 5, 4, 3, 2, 1, JUMP! Een fractie van enkele seconden wachtte ik waarna ik in het diepe sprong. Met mijn ogen open en handen gespreid sprong ik in het diepe. De rivier kwam steeds dichterbij. Zeven seconden maak je een vrije val waarna er keihard aan je voeten wordt getrokken. Het moment waar je op hoopt. Je vliegt weer omhoog om daarna weer tientallen meters het ravijn in te vallen. Daar hing ik dan onder een brug aan een touw. Een medewerker kwam abseilend naar me en bond me vast aan zijn veiligheidsdraad. Zes mensen boven bij de plaats waar gesprongen werd moesten ons naar boven trekken. Eenmaal boven aangekomen stond ik nog steeds te shaken. I DID IT! Geweldig ervaring die ik nooit zal vergeten. Je springt tenslotte niet elke dag van 216 meter hoogte in het diepe. Hierna nog naar enkele andere waaghalzen gekeken die gingen springen om vervolgens over de roosters de brug te verlaten. Naar onder kijkend zie je het water in de rivier stromen. Hierna snel naar de winkel gelopen want ik wilde natuurlijk de foto's en DVD als bewijsmateriaal hebben voor in Nederland. Ook kreeg ik nog een certificaat dat ik van de hoogste bunjee ter wereld heb gesprongen. Yesss! "Bunjee jumping from 216 meters": Check!

Hierna naar het huisje terug gelopen waar de rest alle spullen al in de jeep en trailer aan het laden waren. Ze stonden vanaf het restaurant te kijken en hadden ook gelukkig foto's van mijn sprong gemaakt! In de middag reden we naar Plettenberg Bay en deden we boodschappen voor oud & nieuw! Op het menu stond varken van de braai met salade en aardappelen. Niets speciaals maar het smaakte heel erg goed. Graag waren we uit gegaan met oud & nieuw. Helaas kon Hannes dan niet drinken en de taxi zou te duur worden, hierdoor besloten we maar dat we een eigen privé feestje gingen houden in het huisje. Een avond die ik liever snel vergeet. Net als met Kerst lijkt het helemaal niet dat het Kerstmis of oud & Nieuwjaar is. Met zijn allen hadden we gepokerd en televisie gekeken. Om twaalf uur gelukkig Nieuwjaar gewenst, waarna we champagne dronken op het balkon. Denk je mooi naar vuurwerk te gaan kijken buiten, wordt er geen vuurwerk afgestoken in de omtrek. Dit kwam natuurlijk omdat wij in een Nationaal Park zaten. Erg teleurstellend waarna ik ook nog een uur moest wachten voordat het twaalf uur is in Nederland. Om een uur Nederlandse tijd Maud en vrienden gelukkig Nieuwjaar gewenst waarna ik snel mijn bed in dook.

Terwijl de meeste mensen in Nederland en Zuid Afrika nog in coma op bed lagen, waren wij alweer onze tassen aan het inpakken en het inladen. In de ochtend hebben we een bezoek gebracht aan het Tsitsikamma Nationaal Park. Hier kun je vele wateractiviteiten doen. Helaas was het weer minder en hadden mijn mede reisgenoten geen zin om nat te worden in kayak en op een luchtbed. Roeiend naar mooie plaatsen in het park. In plaats hiervan zijn we naar de Tsitsikamma hangbrug gelopen over een rivier met mooie landschappen. In de middag ben ik met Julia naar een wildlife reservation gegaan, genaamd Nemikwa. Hier kan met cheeta's gelopen worden voor een uur. Helaas was deze activiteit al volgeboekt. Hierdoor hebben we de "wildlife cat Experience" gedaan. Tijdens deze anderhalf uur durende rondleiding mochten we de verblijven van de cheeta's, Afrikaanse wilde kat, caracal en serval betreden. Oog in oog met Zuid Afrikaanse katachtige. Een grote cheeta liep een meter voor mij langs. Kinderen beneden 1.50 meter mochten dit verblijf niet betreden. Cheeta's zien kinderen namelijk als lunch. Toen een van de cheeta's de kinderen achter het hek opmerkte, sprintte deze naar het hek. Eerst een cheeta aaiend en daarna ook nog vrij rondlopend in het verblijf. Geweldig! In de avond zijn we naar Knysna gereden. Omdat het nogal laat was, wilden we een pizza eten. Geen fastfood pizza restaurant maar via TripAdvisor werden er pizza restaurants in Knysna gevonden. Natuurlijk wilden ze naar het beste restaurant, er niet bij nadenkende dat iedereen naar dit restaurant op zoek is. Drie kwartier later, en vier keer gehoord te hebben: "we are fully booked” en nog steeds een lege maag, zijn we maar naar "Spur" gegaan. Dit is een fastfood restaurant waar je heerlijke steaks kunt eten. Mijn buikje volgegeten.

Natuurlijk moest er ook aan de Duitse meiden gedacht worden. Natuurlijk ben ik niet de beroerdste en schik mij soms in mijn rol. De volgende dag wilden de meiden zonnen op een strand. Een mooi strand was in het Goukamma Nationaal Park in Knysna. Hier heb ik golven getrotseerd terwijl de meiden en Hannes lagen te bakken in de zon. Ik kan op stranden niet uren bakken. Ik vermaak mij altijd met balsporten, beklimmen van rotsen en het trotseren van golven op het strand. Rond vier uur zijn we naar de volgende slaapplaats gereden. Een kampeerterrein waar we voor enkele tientjes met zijn allen konden overnachten. Deze nacht had ik voor de tweede maal geslapen in een hangmat. Dit slaapt erg goed. Mijn vader maar eens vragen of hij er ook een in mijn kamer kan bevestigen. Maud zal er minder blij mee zijn denk ik.

Een andere activiteit die ik zeker wilde doen op de Garden Route was het rijden op en voeren van olifanten. In de ochtend naar Botlierskop in George gereden. Dit is een heel mooi en luxe private game reserve. Toen we net gearriveerd waren, kwamen olifanten langs ons gereden met andere bezoekers op de rug. Snel naar binnen en ons aangemeld. Gelukkig hadden we twee dagen ervoor gereserveerd voor deze activiteiten. Alles was volgeboekt. Na wat gedronken te hebben, konden we via een brug naar de plaats lopen waar de olifanten vertrokken. Eenmaal zittend achter Julia en de ranger bleek al snel dat dit een super ervaring is. Je zit natuurlijk niet elke dag op de rug van een olifant. De huid voelde heel erg hard aan. Zittend op de olifant legden we een wandeling van een half uur af. Hierna mochten we de olifanten ook nog voeren. Als eerste mocht ik de baby olifant appels, sinaasappels en ander voedsel geven. Dit konden we doen via de slurf of door de hand in de mond te steken met voedsel. Super gaaf. Natuurlijk zijn er de nodige foto's van gemaakt. Alweer activiteiten die ik kan afstrepen. "Riding and feeding elephants": Check! Na deze activiteiten waren we precies op tijd terug in de lodge. De regen kwam met bakken uit de hemel.

Eén van de laatste activiteiten stond de volgende dag op de planning. Door storm en het regenachtige weer, kon deze activiteit misschien niet doorgaan. Bellend met het bedrijf kwamen we tot de conclusie dat we deze middag en de volgende dag niet veel konden ondernemen. Helaas was dit dus het einde van de Garden Route en besloten we om deze middag nog terug te rijden naar Kaapstad. Een vijf uur durende rit met regen, wolken en soms een zonnetje. Ik laat jullie in spanning, en vertel de komende reisverslagen meer over de geannuleerde activiteiten die nog meer op de planning stonden en die ik zeker nog wil gaan ondernemen.

Voor mij was de Garden Route een roadtrip langs de kust en door de binnenlanden in Zuid Afrika met vele activiteiten en hoogtepunten. Zowel letterlijk als figuurlijk. Een trip die ik zeker niet ga vergeten.