Van Kleingenhoutenaar naar Capetonian
Blijf op de hoogte en volg Ralf
04 September 2012 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Hier alweer een nieuw verslag met ervaringen en gebeurtenissen uit Kaapstad. Ik vermaak me hier super goed. We hebben een hele leuke groep in het huis waar we heel veel mee ondernemen. Op dit moment zitten we met 9 studenten in het huis. 3 Nederlandse jongens, (Kevin, Matthijs en Stephen), 2 Nederlandse dames, (Talassa en Frederieke), mijn Zwitserse kamergenoot Bruno en 2 Duitse dames (Berit en Kathi). Met deze groep en nog enkele Duitse studenten ondernemen we veel, zowel in het weekend als in de avonden doordeweeks.
Vrijdag was ik niet op stap geweest want zaterdagmorgen ging om 5 uur de wekker. Deze keer was Bruno gelukkig niet wakker geworden van mijn wekker. De wekker toch maar wat zachter gezet. Een activiteit wat ik al jaren op mijn to do lijst had staan. Een safari in Zuid Afrika. Eindelijk kwam deze droom uit. Eén van de zoveel dromen die gedurende deze 5 maanden uit gaan komen. In februari kan ik hopelijk heel veel van mijn to-do lijst afstrepen. Ik ben met Lukas, Berit en Inken naar Invendoorn gereden. Dit was al een hele belevenis. Het leek wel de Alpe De Huez die we beklommen. Wel niet per fiets, maar met de auto. Tijdens de rit hebben we hele mooie landschappen gezien, bochten over kronkelige wegen gemaakt met ravijnen één meter van je vandaan waar je tientallen meters naar onder kunt vallen. Onderweg kregen we honger en zijn we bij een tankstation uitgestapt en hebben we getankt. De hele tank vol voor 40 euro. Niet verkeerd lijkt me. We zijn in Zuid Afrika, hier moet je niet uitstappen om te tanken, maar kan je lekker op je luie kont in de auto blijven zitten. Enkele medewerkers van de tankstations zorgen dat alles gedaan wordt voor de klant. Moet het oliepeil ook nog nagekeken worden? Dat doen zij. Moeten de ramen ook nog gewassen worden? Dat doen zij ook. De mensen zijn overal heel erg vriendelijk en gastvrij. Nadat we nog uren 2 uur gereden hadden en een half uur te laat waren, kwamen we aan bij Inverdoorn. Op dat moment kwam net een cheetah heel kort langs onze auto gelopen aan de riem. Heel indrukwekkend. Wat een super mooi dier. Ik heb me tijdens de safari mijn ogen uitgekeken. Leeuwen, struisvogels, kudu's, giraffen, waterbuffels, antilopen en nog veel meer dieren hebben we gezien. De game drive duurde ongeveer drie uur waarna we nog lekker gegeten hadden in het restaurant waarna we wederom twee uur in de auto konden zitten voor de terugweg naar Kaapstad. Bij mij vielen al snel de ogen dicht op de terugweg waardoor ik niet veel meer van de mooie landschappen heb gezien.Toen we eenmaal thuis aankwamen en ik bijgeslapen was, wilden we met iedereen van Scott Street indrinken in het huis en vervolgens naar de club31 gaan. Dit is een discotheek op de 31ste verdieping van een kantorencomplex. Hele gave discotheek. Helaas hadden we geen drank in huis. Hierdoor zijn we heel Kaapstad doorgereden op zoek naar een liquid store. Na lange tijd zoeken hadden we deze eindelijk gevonden. Club31 is een erg mooie en luxe discotheek waar mensen niet snel bier bestellen maar eerder wodka red bul en andere mix drankjes.
De tweede dag in het weekend kon ik wederom niet uitslapen. Deze zondag stond namelijk mijn eerste klassieke concert in mijn leven op de planning. Joshua Bell heeft een repetitie gegeven met het professionele orkest van Cape Philharmonic voor 500 kinderen. Eerlijk gezegd had ik me er niet veel van voorgesteld, maar het was heel indrukwekkend. Natuurlijk niet mijn soort muziek, maar voor een uur was het best Okee.
Na dit concert ben ik snel naar huis gelopen waarna ik nog net op tijd was om in te stappen naar Camps Bay. Hier hebben we als Brazilianen gevoetbald op een mooi wit strand. Helaas had Kathi een plastic bal gekocht en vloog die door de wind alle kanten op met voetballen. De keren dat ik keeper was, was het erg moeilijk om de ballen uit het doel te houden. In de avond was de voorstelling voor volwassenen. Ik ben na de pauze aangeschoven, omdat de pizza wat langer op mij heeft moeten wachten dan normaal was. Na afloop ben ik nog met wat collega's gaan drinken in een hele hippe tent in GreenPoint. Natuurlijk heb ik niet hoeven betalen voor de drank, maar werd dit door een rijke stinkerd betaald die dacht even indruk op mij te moeten maken. Ik dacht bij mezelf: "Je moet eens weten".
Inmiddels ben ik al twee weken in Kaapstad. Ik heb mijn woonplaats op Facebook al aangepast naar Kaapstad. De komende vijf maanden ga ik door het leven als een Capetonian in plaats van Klein Genhoutenaar.
Twee keer per week heb ik contact met Maud via skype en met mijn ouders één keer. Volgens mij mist Roy mij ook, maar hij laat het nog niet echt merken. In twee weken pas 1 sms ontvangen. Ik heb gehoord dat Roy op het derde van GSV speelt. Hij zal mij nog vaak gaan missen, want het derde speelt meestal nog vroeger dan het tweede. Hij kwam nu al nooit op zondag het bed uit. Dat beloofd wat voor de komende weken
Nu hebben jullie weer iets te lezen in Nederland.
Deze week is het heerlijk weer. 25 graden. Niets te klagen dus.
Groetjes
Vrijdag was ik niet op stap geweest want zaterdagmorgen ging om 5 uur de wekker. Deze keer was Bruno gelukkig niet wakker geworden van mijn wekker. De wekker toch maar wat zachter gezet. Een activiteit wat ik al jaren op mijn to do lijst had staan. Een safari in Zuid Afrika. Eindelijk kwam deze droom uit. Eén van de zoveel dromen die gedurende deze 5 maanden uit gaan komen. In februari kan ik hopelijk heel veel van mijn to-do lijst afstrepen. Ik ben met Lukas, Berit en Inken naar Invendoorn gereden. Dit was al een hele belevenis. Het leek wel de Alpe De Huez die we beklommen. Wel niet per fiets, maar met de auto. Tijdens de rit hebben we hele mooie landschappen gezien, bochten over kronkelige wegen gemaakt met ravijnen één meter van je vandaan waar je tientallen meters naar onder kunt vallen. Onderweg kregen we honger en zijn we bij een tankstation uitgestapt en hebben we getankt. De hele tank vol voor 40 euro. Niet verkeerd lijkt me. We zijn in Zuid Afrika, hier moet je niet uitstappen om te tanken, maar kan je lekker op je luie kont in de auto blijven zitten. Enkele medewerkers van de tankstations zorgen dat alles gedaan wordt voor de klant. Moet het oliepeil ook nog nagekeken worden? Dat doen zij. Moeten de ramen ook nog gewassen worden? Dat doen zij ook. De mensen zijn overal heel erg vriendelijk en gastvrij. Nadat we nog uren 2 uur gereden hadden en een half uur te laat waren, kwamen we aan bij Inverdoorn. Op dat moment kwam net een cheetah heel kort langs onze auto gelopen aan de riem. Heel indrukwekkend. Wat een super mooi dier. Ik heb me tijdens de safari mijn ogen uitgekeken. Leeuwen, struisvogels, kudu's, giraffen, waterbuffels, antilopen en nog veel meer dieren hebben we gezien. De game drive duurde ongeveer drie uur waarna we nog lekker gegeten hadden in het restaurant waarna we wederom twee uur in de auto konden zitten voor de terugweg naar Kaapstad. Bij mij vielen al snel de ogen dicht op de terugweg waardoor ik niet veel meer van de mooie landschappen heb gezien.Toen we eenmaal thuis aankwamen en ik bijgeslapen was, wilden we met iedereen van Scott Street indrinken in het huis en vervolgens naar de club31 gaan. Dit is een discotheek op de 31ste verdieping van een kantorencomplex. Hele gave discotheek. Helaas hadden we geen drank in huis. Hierdoor zijn we heel Kaapstad doorgereden op zoek naar een liquid store. Na lange tijd zoeken hadden we deze eindelijk gevonden. Club31 is een erg mooie en luxe discotheek waar mensen niet snel bier bestellen maar eerder wodka red bul en andere mix drankjes.
De tweede dag in het weekend kon ik wederom niet uitslapen. Deze zondag stond namelijk mijn eerste klassieke concert in mijn leven op de planning. Joshua Bell heeft een repetitie gegeven met het professionele orkest van Cape Philharmonic voor 500 kinderen. Eerlijk gezegd had ik me er niet veel van voorgesteld, maar het was heel indrukwekkend. Natuurlijk niet mijn soort muziek, maar voor een uur was het best Okee.
Na dit concert ben ik snel naar huis gelopen waarna ik nog net op tijd was om in te stappen naar Camps Bay. Hier hebben we als Brazilianen gevoetbald op een mooi wit strand. Helaas had Kathi een plastic bal gekocht en vloog die door de wind alle kanten op met voetballen. De keren dat ik keeper was, was het erg moeilijk om de ballen uit het doel te houden. In de avond was de voorstelling voor volwassenen. Ik ben na de pauze aangeschoven, omdat de pizza wat langer op mij heeft moeten wachten dan normaal was. Na afloop ben ik nog met wat collega's gaan drinken in een hele hippe tent in GreenPoint. Natuurlijk heb ik niet hoeven betalen voor de drank, maar werd dit door een rijke stinkerd betaald die dacht even indruk op mij te moeten maken. Ik dacht bij mezelf: "Je moet eens weten".
Inmiddels ben ik al twee weken in Kaapstad. Ik heb mijn woonplaats op Facebook al aangepast naar Kaapstad. De komende vijf maanden ga ik door het leven als een Capetonian in plaats van Klein Genhoutenaar.
Twee keer per week heb ik contact met Maud via skype en met mijn ouders één keer. Volgens mij mist Roy mij ook, maar hij laat het nog niet echt merken. In twee weken pas 1 sms ontvangen. Ik heb gehoord dat Roy op het derde van GSV speelt. Hij zal mij nog vaak gaan missen, want het derde speelt meestal nog vroeger dan het tweede. Hij kwam nu al nooit op zondag het bed uit. Dat beloofd wat voor de komende weken
Nu hebben jullie weer iets te lezen in Nederland.
Deze week is het heerlijk weer. 25 graden. Niets te klagen dus.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
